Krupówki to najbardziej popularne i uczęszczane miejsce w Zakopanem. Każdego roku odwiedzają je tysiące turystów. Położona w samym centrum ulica skupia w sobie całe życie towarzyskie miasta. Przy ulicy Krupówki zlokalizowane są najbardziej popularne puby, bary, kluby, hotele czy karczmy góralskie. Również dzięki tak bogatemu wyborowi ulica stała się centrum rozrywki mieszkańców oraz turystów. Spacerując Krupówkami spotkać możemy ulicznych grajków, przebierańców, którzy bardzo chętnie robią sobie zdjęcia z turystami oraz wiele stoisk z regionalnymi wyrobami kulinarnymi. Każdy odwiedzający będzie miał okazję spróbować słynnego oscypka z żurawiną, czy grzańca w mroźne dni. Duża gama kolorowych, przyciągających oko stoisk z pamiątkami zachęca do zakupów.
Zanim jednak przejdę do konkretnych miejsc, godnych uwagi chciałabym przybliżyć Państwu skąd wzięła się sama nazwa Krupówki. Nazwa ulicy została zaczerpnięta od polany Krupówki, przez którą ulica ta przebiega. Dawniej polana należała do rodziny Krupowskich. Przebiegała przez nią ścieżka, która łączyła ze sobą zakopiańskie Nawsie przy ulicy Kościeliskiej z Kuźnicami.
Muzeum Tatrzańskie im. dra Tytusa Chałubińskiego
Przy reprezentacyjnej ulicy Zakopanego znajduje się między innymi Muzeum Tatrzańskie im. dra Tytusa Chałubińskiego. Piękny, w stylu zakopiańskim budynek wybudowany według projektu Stanisława Witkiewicza i Franciszka Mączyńskiego. Otwarcie muzeum miało miejsce w 1922 roku. Czyniąc go tym samym jednym z najstarszych muzeów regionalnych w Polsce. W swoich zasobach posiada skały oraz minerały; florę oraz faunę Tatr, a także etnograficzne aspekty Podhala, Spiszu i Orawy. Ponadto muzeum gromadzi literaturę tatroznawczą oraz wydaje “Rocznik Podhalański”.
Kościół Parafialny pw. Świętej Rodziny
Godnym uwagi jest również najstarsza, rzymskokatolicka, murowana świątynia Zakopanego. Kościół Parafialny pw. Świętej Rodziny zbudowany został w stylu neoromańskim, natomiast jego wnętrze jest mieszanką stylów neoromańskiego oraz zakopiańskiego. Budynek wybudowany został w latach 1879-1896. Jego projektantem Józef Pius Dziekoński specjalizujący się w architekturze sakralnej.
restauracja “Morskie Oko”
Ciekawą historią może pochwalić się restauracja “Morskie Oko”. Budynek został zbudowany przez Władysława Dzikiewicza 1987 roku. Po pożarze mającym miejsce dwa lata później znaczna jego część uległa jednak uszkodzeniu. Oskarżony i uniewinniony właściciel dzięki przyznanym odszkodowaniu zdołał odbudować budynek. W hotelu powstała sala widowiskowa projektu Stanisława Witkiewicza, gdzie z czasem występowały takie sławy jak:> Helena Modrzejewska, Ludwik Solski, Mieczysława Ćwiklińska, Hanka Ordonówna, Karol Szymanowski, Ada Sari, Wanda Witkomirska, Światoslaw Richter, Kaja Danczowska, Czesław Niemen. W Morskim oku gościło także wiele osobistości ze świata aktorskiego oraz politycznego ,np. Ignacy Daszyński, Jan Kasprowicz, Władysław Orkan, Stefan Żeromski, Roman Dmowski. W latach 1937- 1939 podczas trwającego remontu loże teatralne zakupił proboszcz z Zebu i zaadaptował je na konfesjonały. W czasie okupacji, w sali widowiskowej przetrzymywano więźniów, których potem wywożono do obozu koncentracyjnego w Ptaszowie koło Krakowa. Po roku 1989 właścicielem “Morskiego Oka” został góralski biznesmen Andrzej Stoch (jeden z najbogatszych ludzi w Polsce według tygodnika “Wprost”), modernizując budynek.
Bazar Polski
Na przeciw hotelu “Morskie Oko” znajduje się budynek, nazywany niegdyś “Bazarem Polskim” gdzie dziś mieści się m.in. Miejska Galeria Sztuki. Budynek został wzniesiony w latach 1910-11, według projektu architekta Franciszka Mączyńskiego, na terenie należącym do Władysława Zamoyskiego. W latach 30. w budynku mieścił się Zarząd Miejski. Zgodnie z planami hr. Zamoyskiego piętro budynku początkowo miał służyć na pomieszczenie sklepów i sali wystawowej, gdzie prezentowane miały być wyroby polskiego rzemiosła i myśli technicznej ze wszystkich trzech zaborów. Postanowiono jednak że wielka sala na piętrze budynku służyć będzie jako miejsca na wystawy plastyczne i tym celom służy od lipca 1911 roku do dziś. Początkowo jako galeria wystaw Towarzystwa “Sztuka Podhalańska”, a od roku 2001 – jako Miejska Galeria Sztuki.
Na ulicy Krupówki wiele budynków posiada swoją wyjątkową przeszłość. Każdy z nich opowiada indywidualną historię. Najstarsza z ulic Zakopanego może cieszyć się uznaniem odwiedzających I mieszkańców nie tylko z powodu rozwijającej się turystyki, ale również interesującej historii oraz wyjątkowej architektury.
Comments are closed.